атле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Спартсмен, які займаецца атлетыкай.

2. Пра чалавека моцнага целаскладу, вялікай фізічнай сілы.

|| прым. атлеты́чны, -ая, -ае.

А. склад цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

атле́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. атле́т атле́ты
Р. атле́та атле́таў
Д. атле́ту атле́там
В. атле́та атле́таў
Т. атле́там атле́тамі
М. атле́це атле́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

атле́т м. атле́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атле́т атле́т, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атле́т, ‑а, М ‑леце, м.

1. Спартсмен, які займаецца атлетыкай. Атлет найлягчэйшай вагі.

2. Чалавек моцнага складу і вялікай фізічнай сілы.

[Ад грэч. athletes — барэц, асілак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Атле́т ’спартсмен, чалавек моцнага целаскладу і вялікай фізічнай сілы’. Рус., укр. атлет ’спартсмен, цыркавы артыст’, польск. atleta ’спартсмен, сілач’, чэш., славац. atlet і г. д. У беларускай мове з рускай, дзе з нямецкай ці французскай (Фасмер, 1, 36), дзе з лацінскай (< ст.-грэч. ἀθλητής ’удзельнік спаборніцтва, барэц’). У рускай слова з XVIII ст. У народных гаворках пашырана атлёт ’дужы, моцны чалавек’, якое адлюстроўвае, відаць, кантамінацыю з адлёт (гл.); вандроўныя цыркі маглі ’спрыяць і засваенню слова атлет у форме атлёт, вядомай і рускім дыялектам у значэнні ’зух’. На грэчаскую крыніцу атлет указваў Булахаў, Курс суч., 163; параўн. Шанскі, 1, А, 171; Краўчук, ВЯ, 1968, 4, 123.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

легкове́с спорт. (спортсмен) лёгкай вагі́; (атлет) лёгкаатлет, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асілак, сілач, здаравяк, здаравіла, здаравец, волат, атлет; бугай (перан., разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)