атланты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
атланты́чны |
атланты́чная |
атланты́чнае |
атланты́чныя |
| Р. |
атланты́чнага |
атланты́чнай атланты́чнае |
атланты́чнага |
атланты́чных |
| Д. |
атланты́чнаму |
атланты́чнай |
атланты́чнаму |
атланты́чным |
| В. |
атланты́чны (неадуш.) атланты́чнага (адуш.) |
атланты́чную |
атланты́чнае |
атланты́чныя (неадуш.) атланты́чных (адуш.) |
| Т. |
атланты́чным |
атланты́чнай атланты́чнаю |
атланты́чным |
атланты́чнымі |
| М. |
атланты́чным |
атланты́чнай |
атланты́чным |
атланты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
е́ўра-атланты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
е́ўра-атланты́чны |
е́ўра-атланты́чная |
е́ўра-атланты́чнае |
е́ўра-атланты́чныя |
| Р. |
е́ўра-атланты́чнага |
е́ўра-атланты́чнай е́ўра-атланты́чнае |
е́ўра-атланты́чнага |
е́ўра-атланты́чных |
| Д. |
е́ўра-атланты́чнаму |
е́ўра-атланты́чнай |
е́ўра-атланты́чнаму |
е́ўра-атланты́чным |
| В. |
е́ўра-атланты́чны (неадуш.) е́ўра-атланты́чнага (адуш.) |
е́ўра-атланты́чную |
е́ўра-атланты́чнае |
е́ўра-атланты́чныя (неадуш.) е́ўра-атланты́чных (адуш.) |
| Т. |
е́ўра-атланты́чным |
е́ўра-атланты́чнай е́ўра-атланты́чнаю |
е́ўра-атланты́чным |
е́ўра-атланты́чнымі |
| М. |
е́ўра-атланты́чным |
е́ўра-атланты́чнай |
е́ўра-атланты́чным |
е́ўра-атланты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
еўрапе́йска-атланты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
еўрапе́йска-атланты́чны |
еўрапе́йска-атланты́чная |
еўрапе́йска-атланты́чнае |
еўрапе́йска-атланты́чныя |
| Р. |
еўрапе́йска-атланты́чнага |
еўрапе́йска-атланты́чнай еўрапе́йска-атланты́чнае |
еўрапе́йска-атланты́чнага |
еўрапе́йска-атланты́чных |
| Д. |
еўрапе́йска-атланты́чнаму |
еўрапе́йска-атланты́чнай |
еўрапе́йска-атланты́чнаму |
еўрапе́йска-атланты́чным |
| В. |
еўрапе́йска-атланты́чны (неадуш.) еўрапе́йска-атланты́чнага (адуш.) |
еўрапе́йска-атланты́чную |
еўрапе́йска-атланты́чнае |
еўрапе́йска-атланты́чныя (неадуш.) еўрапе́йска-атланты́чных (адуш.) |
| Т. |
еўрапе́йска-атланты́чным |
еўрапе́йска-атланты́чнай еўрапе́йска-атланты́чнаю |
еўрапе́йска-атланты́чным |
еўрапе́йска-атланты́чнымі |
| М. |
еўрапе́йска-атланты́чным |
еўрапе́йска-атланты́чнай |
еўрапе́йска-атланты́чным |
еўрапе́йска-атланты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
трансатланты́чны, -ая, -ае.
Звязаны са зносінамі цераз Атлантычны акіян.
Т. пералёт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Атланти́ческий океа́н Атланты́чны акія́н.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трансатланты́чны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны са зносінамі цераз Атлантычны акіян. Трансатлантычны пералёт. Трансатлантычная сувязь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
селядцо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да селядца, селядцоў. Селядцовы хвост. // Прызначаны для селядцоў. Селядцовая бочка. // Звязаны з промыслам і апрацоўкай селядцоў. Селядцовы промысел.
2. у знач. наз. селядцо́выя, ‑ых. Сямейства рыб, да якога адносяцца селядцы, кількі і пад. Ёсць гіганты сярод селядцовых. Гэта атлантычны тарпун. «Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акія́н м., прям., перен. океа́н;
Ці́хі а. — Ти́хий океа́н;
Атланты́чны а. — Атланти́ческий океа́н;
Інды́йскі а. — Инди́йский океа́н;
Паўно́чны Ледаві́ты а. — Се́верный Ледови́тый океа́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абмыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
1. Незак. да абмыць.
2. Акружаць сваімі водамі (пра моры, цячэнні і пад.). Заходні бераг Афрыкі абмывае Атлантычны акіян. // Працякаць вакол, паўз што‑н.; абдаваць хвалямі. Падножжа гары амывае рака.
3. перан. Разм. Адзначаць якую‑н. падзею выпіўкай.
•••
Абмываць і абшываць — даглядаць каго‑н., выяўляць жаночы клопат аб кім‑н.
Кветачкі абмываць — тое, што і костачкі перамываць (гл. перамываць).
Рука руку абмывае гл. рука.
Языкамі абмываць — абгаворваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)