атаўбава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атаўбу́юся |
атаўбу́емся |
| 2-я ас. |
атаўбу́ешся |
атаўбу́ецеся |
| 3-я ас. |
атаўбу́ецца |
атаўбу́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
атаўбава́ўся |
атаўбава́ліся |
| ж. |
атаўбава́лася |
| н. |
атаўбава́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
атаўбу́йся |
атаўбу́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
атаўбава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
атаўбава́цца сов., разг. обоснова́ться, осе́сть, прижи́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
атаўбава́цца, ‑буюся, ‑буешся, ‑буецца; зак.
Разм. Уладкавацца, размясціцца; атабарыцца. Хацеў і там адзін карчмар атаўбавацца ды шынкарыць. Дубоўка. Хата стаяла забітая, пакуль не атаўбаваўся ў ёй прышлы салдат. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шынка́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.
Уст. Займацца шынкарствам. Хацеў і там адзін карчмар атаўбавацца ды шынкарыць. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)