атаско́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. атаско́п атаско́пы
Р. атаско́па атаско́паў
Д. атаско́пу атаско́пам
В. атаско́п атаско́пы
Т. атаско́пам атаско́памі
М. атаско́пе атаско́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

атаско́п м., мед. отоско́п

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атаско́п, ‑а, м.

Медыцынскі інструмент для даследавання вуха; вушное люстэрка.

[Ад грэч. ús (ōtós) — вуха і scopéō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отоско́п мед. атаско́п, -па м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)