атамі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. атамі́зм
Р. атамі́зму
Д. атамі́зму
В. атамі́зм
Т. атамі́змам
М. атамі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

атамі́зм, -му м., филос. атоми́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атамі́зм, ‑у, м.

Тое, што і атамістыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атоми́зм филос. атамі́зм, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)