атама́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Шырокая мяккая канапа з падушкамі замест спінкі і з валікамі па баках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

атама́нка

‘канапа’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. атама́нка атама́нкі
Р. атама́нкі атама́нак
Д. атама́нцы атама́нкам
В. атама́нку атама́нкі
Т. атама́нкай
атама́нкаю		 атама́нкамі
М. атама́нцы атама́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

атама́нка I ж. оттома́нка

атама́нка II ж., разг. (женщина-атаман) атама́нша

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атама́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Шырокая мяккая канапа з трыма здымнымі падушкамі замест спінкі і з валікамі па краях.

[Фр. ottomane з тур. Othman — Асман, уласнае імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оттома́нка кана́па, -пы ж., атама́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атама́нша разг.

1. (женщина-атаман) атама́нка, -кі ж.;

2. (жена атамана) атама́ніха, -хі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)