атакова́ть

1. сов. атакава́ць;

2. несов. атако́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атако́ўваць несов. атакова́ть, атако́вывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атакава́ць сов., воен., перен. атакова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Атакава́ць. З рус. атакова́ть (з 1705 г., Біржакава, Очерки, 344), дзе калька франц. attaquer, магчыма, праз польск. atakować. Фасмер, 1, 95; Шанскі, 1, А, 169.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фланг воен. фланг, род. фла́нга м.;

атакова́ть с фла́нга атакава́ць з фла́нга;

охва́т фла́нга ахо́п фла́нга;

прикры́тие фла́нга прыкрыццё фла́нга;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)