атава́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атава́раны атава́раная атава́ранае атава́раныя
Р. атава́ранага атава́ранай
атава́ранае		 атава́ранага атава́раных
Д. атава́ранаму атава́ранай атава́ранаму атава́раным
В. атава́раны (неадуш.)
атава́ранага (адуш.)		 атава́раную атава́ранае атава́раныя (неадуш.)
атава́раных (адуш.)
Т. атава́раным атава́ранай
атава́ранаю		 атава́раным атава́ранымі
М. атава́раным атава́ранай атава́раным атава́раных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

атава́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атава́раны атава́раная атава́ранае атава́раныя
Р. атава́ранага атава́ранай
атава́ранае		 атава́ранага атава́раных
Д. атава́ранаму атава́ранай атава́ранаму атава́раным
В. атава́раны (неадуш.)
атава́ранага (адуш.)		 атава́раную атава́ранае атава́раныя (неадуш.)
атава́раных (адуш.)
Т. атава́раным атава́ранай
атава́ранаю		 атава́раным атава́ранымі
М. атава́раным атава́ранай атава́раным атава́раных

Кароткая форма: атава́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

атава́раны отова́ренный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атава́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад атаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отова́ренный атава́раны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)