атабу́ніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атабу́ню |
атабу́нім |
| 2-я ас. |
атабу́ніш |
атабу́ніце |
| 3-я ас. |
атабу́ніць |
атабу́няць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
атабу́ніў |
атабу́нілі |
| ж. |
атабу́ніла |
| н. |
атабу́ніла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
атабу́нь |
атабу́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
атабу́ніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
атабу́ніць сов., спец. отабу́нить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отабу́нить сов., спец. атабу́ніць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)