асіраці́ць, -рачу́, -ро́ціш, -ро́ціць; -ро́чаны; зак., каго-што.

Зрабіць каго-н. сіратою, сіротамі.

А. дзяцей.

Вайна многіх асіраціла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асіраці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асірачу́ асіро́цім
асіраці́м
2-я ас. асіро́ціш
асіраці́ш		 асіро́ціце
асіраціце́
3-я ас. асіро́ціць
асіраці́ць		 асіро́цяць
асіраця́ць
Прошлы час
м. асіраці́ў асіраці́лі
ж. асіраці́ла
н. асіраці́ла
Загадны лад
2-я ас. асіраці́ асіраці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час асіраці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асіраці́ць сов. осироти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асіраці́ць, ‑рачу, ‑роціш, ‑роціць; зак., каго.

Зрабіць каго‑н. сіратою (сіротамі). [Харытон:] — «За што ж гэта, — сказаў я Антосю, — та, не падумаўшы, Ігнатавых дзяцей асіраціў?» Бажко. Браты беларусы! Хіба мы даруем фашысцкім гадам тое, што яны разбурылі нашы гарады, што яны асірацілі гэтулькі нашых дзяцей. Купала. // перан. Зрабіць адзінокім, пазбавіўшы блізкага, дарагога чалавека. Але і яго ж, Міхала, вайна таксама асіраціла, адабрала ў яго сям’ю, дом. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

осироти́ть сов. асіраці́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асіро́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асіраціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)