асі́ніна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асі́ніна асі́ніны
Р. асі́ніны асі́нін
Д. асі́ніне асі́нінам
В. асі́ніну асі́ніны
Т. асі́нінай
асі́нінаю		 асі́нінамі
М. асі́ніне асі́нінах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асі́ніна, ‑ы, ж.

Тое, што і асіна (з адценнем адзінкавасці).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)