асігнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., што.

Выдзеліць (выдзяляць) пэўныя грашовыя сродкі на якія-н. выдаткі.

|| наз. асігнава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асігнава́ць сов. ассигнова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асігнава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асігну́ю асігну́ем
2-я ас. асігну́еш асігну́еце
3-я ас. асігну́е асігну́юць
Прошлы час
м. асігнава́ў асігнава́лі
ж. асігнава́ла
н. асігнава́ла
Загадны лад
2-я ас. асігну́й асігну́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час асігну́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асігнава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асігну́ю асігну́ем
2-я ас. асігну́еш асігну́еце
3-я ас. асігну́е асігну́юць
Прошлы час
м. асігнава́ў асігнава́лі
ж. асігнава́ла
н. асігнава́ла
Загадны лад
2-я ас. асігну́й асігну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час асігнава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асігнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Выдзеліць пэўныя грашовыя сродкі на якія‑н. патрэбы, выдаткі. На развіццё сельскай гаспадаркі дзяржава асігнавала вялікія сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асігнава́цца, ‑нуецца; незак.

Зал. да асігнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ассигнова́ть

1. сов. асігнава́ць;

2. несов. асігно́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асігно́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да асігнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асігнава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асігнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераасігнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Асігнаваць па-іншаму; змяніць асігнаванне чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)