асянё́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асянё́ны асянё́ная асянё́нае асянё́ныя
Р. асянё́нага асянё́най
асянё́нае		 асянё́нага асянё́ных
Д. асянё́наму асянё́най асянё́наму асянё́ным
В. асянё́ны (неадуш.)
асянё́нага (адуш.)		 асянё́ную асянё́нае асянё́ныя (неадуш.)
асянё́ных (адуш.)
Т. асянё́ным асянё́най
асянё́наю		 асянё́ным асянё́нымі
М. асянё́ным асянё́най асянё́ным асянё́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асянё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асянё́ны асянё́ная асянё́нае асянё́ныя
Р. асянё́нага асянё́най
асянё́нае		 асянё́нага асянё́ных
Д. асянё́наму асянё́най асянё́наму асянё́ным
В. асянё́ны (неадуш.)
асянё́нага (адуш.)		 асянё́ную асянё́нае асянё́ныя (неадуш.)
асянё́ных (адуш.)
Т. асянё́ным асянё́най
асянё́наю		 асянё́ным асянё́нымі
М. асянё́ным асянё́най асянё́ным асянё́ных

Кароткая форма: асянё́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асянёны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)