асцё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асцё́вы асцё́вая асцё́вае асцё́выя
Р. асцё́вага асцё́вай
асцё́вае		 асцё́вага асцё́вых
Д. асцё́ваму асцё́вай асцё́ваму асцё́вым
В. асцё́вы
асцё́вага		 асцё́вую асцё́вае асцё́выя
асцё́вых
Т. асцё́вым асцё́вай
асцё́ваю		 асцё́вым асцё́вымі
М. асцё́вым асцё́вай асцё́вым асцё́вых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асцё, -я́, н., зб.

Доўгія тонкія асцюкі на каласах некаторых злакаў (жыта, ячменю, пшаніцы).

|| прым. асцёвы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)