асуша́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асуша́льнік |
асуша́льнікі |
| Р. |
асуша́льніка |
асуша́льнікаў |
| Д. |
асуша́льніку |
асуша́льнікам |
| В. |
асуша́льнік |
асуша́льнікі |
| Т. |
асуша́льнікам |
асуша́льнікамі |
| М. |
асуша́льніку |
асуша́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
асуша́льнік м., тех. осуши́тель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асуша́льнік, ‑а, м.
Спец. Асушальны роў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
осуши́тель техн. асуша́льнік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)