асу́нуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асу́нуты |
асу́нутая |
асу́нутае |
асу́нутыя |
| Р. |
асу́нутага |
асу́нутай асу́нутае |
асу́нутага |
асу́нутых |
| Д. |
асу́нутаму |
асу́нутай |
асу́нутаму |
асу́нутым |
| В. |
асу́нуты (неадуш.) асу́нутага (адуш.) |
асу́нутую |
асу́нутае |
асу́нутыя (неадуш.) асу́нутых (адуш.) |
| Т. |
асу́нутым |
асу́нутай асу́нутаю |
асу́нутым |
асу́нутымі |
| М. |
асу́нутым |
асу́нутай |
асу́нутым |
асу́нутых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
асу́нуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асу́нуты |
асу́нутая |
асу́нутае |
асу́нутыя |
| Р. |
асу́нутага |
асу́нутай асу́нутае |
асу́нутага |
асу́нутых |
| Д. |
асу́нутаму |
асу́нутай |
асу́нутаму |
асу́нутым |
| В. |
асу́нуты (неадуш.) асу́нутага (адуш.) |
асу́нутую |
асу́нутае |
асу́нутыя (неадуш.) асу́нутых (адуш.) |
| Т. |
асу́нутым |
асу́нутай асу́нутаю |
асу́нутым |
асу́нутымі |
| М. |
асу́нутым |
асу́нутай |
асу́нутым |
асу́нутых |
Кароткая форма: асу́нута.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
асу́нуты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад асунуць.
2. у знач. прым. Стомлены, схуднелы, змарнелы. Асунуты твар. □ Напалоханая маці моўчкі перавяла погляд на сына, ён, зблажэлы і асунуты, з ускудлачанымі на галаве валасамі .. ляжаў на лаве. Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
осу́нувшийся прил. асу́нуты, змарне́лы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)