асу́нуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асу́нуты асу́нутая асу́нутае асу́нутыя
Р. асу́нутага асу́нутай
асу́нутае
асу́нутага асу́нутых
Д. асу́нутаму асу́нутай асу́нутаму асу́нутым
В. асу́нуты (неадуш.)
асу́нутага (адуш.)
асу́нутую асу́нутае асу́нутыя (неадуш.)
асу́нутых (адуш.)
Т. асу́нутым асу́нутай
асу́нутаю
асу́нутым асу́нутымі
М. асу́нутым асу́нутай асу́нутым асу́нутых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асу́нуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асу́нуты асу́нутая асу́нутае асу́нутыя
Р. асу́нутага асу́нутай
асу́нутае
асу́нутага асу́нутых
Д. асу́нутаму асу́нутай асу́нутаму асу́нутым
В. асу́нуты (неадуш.)
асу́нутага (адуш.)
асу́нутую асу́нутае асу́нутыя (неадуш.)
асу́нутых (адуш.)
Т. асу́нутым асу́нутай
асу́нутаю
асу́нутым асу́нутымі
М. асу́нутым асу́нутай асу́нутым асу́нутых

Кароткая форма: асу́нута.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асу́нуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад асунуць.

2. у знач. прым. Стомлены, схуднелы, змарнелы. Асунуты твар. □ Напалоханая маці моўчкі перавяла погляд на сына, ён, зблажэлы і асунуты, з ускудлачанымі на галаве валасамі .. ляжаў на лаве. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

осу́нувшийся прил. асу́нуты, змарне́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)