Verbum

анлайнавы слоўнік

асу́джваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асу́джваць несов.

1. (признавать виновным) осужда́ть; см. асудзі́ць ¹;

2. см. асуджа́ць;

3. (предназначать к какой-л. участи) обрека́ть, осужда́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асу́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да асудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асудзі́ць, асуджу́, асу́дзіш, асу́дзіць; асу́джаны; зак., каго-што.

1. Пакараць, вынесці абвінаваўчы прыгавор.

А. злачынцаў.

2. Выказаць неадабрэнне, прызнаць заганным, ганебным.

Усе асудзілі яго ўчынак.

3. перан., на што. Аддаць, пакінуць на волю лёсу (высок.).

А. на голад.

|| незак. асуджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і асу́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. асуджэ́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асу́джвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да асуджваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обрека́ть несов. асуджа́ць, асу́джваць; аддава́ць;

обрека́ть на ги́бель асуджа́ць (асу́джваць, аддава́ць) на гі́бель;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осужда́ть несов.

1. (приговаривать) асу́джваць, засу́джваць;

2. (выражать неодобрение) асуджа́ць, га́ніць;

3. (обрекать) перен. асу́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асу́джвацца несов., страд. осужда́ться; обрека́ться; см. асу́джваць ^{1, 3}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)