Астрэ́йкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Астрэ́йкі
Р. Астрэ́ек
Астрэ́йкаў
Д. Астрэ́йкам
В. Астрэ́йкі
Т. Астрэ́йкамі
М. Астрэ́йках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Сіні́цы ‘буякі’ (лід., шчуч., воран., астрав., Сл. ПЗБ, Сцяшк. Сл.; шчуч., гродз., пін., ЛА, 1). Да сіні, паводле колеру, параўн. іншую назву сі́нія гало́вы (ЛА, 1). Паводле Астрэйкі (АКД, 11), семантычны рэгіяналізм, параўн. літ. дыял. mèlỹnė ‘тс’ < mė́lynas ‘сіні’, лат. zilenes ‘буякі’ < zils ‘сіні’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)