астраўля́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. астраўля́нка астраўля́нкі
Р. астраўля́нкі астраўля́нак
Д. астраўля́нцы астраўля́нкам
В. астраўля́нку астраўля́нак
Т. астраўля́нкай
астраўля́нкаю		 астраўля́нкамі
М. астраўля́нцы астраўля́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

астраўля́нка ж. островитя́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

астраўля́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да астраўлянін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астраўля́нін, -а, мн. -ля́не, -ля́н, м.

Жыхар вострава.

|| ж. астраўля́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

островитя́нка астраўля́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)