Астраха́нская о́бласть Астраха́нская во́бласць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

астраха́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. астраха́нскі астраха́нская астраха́нскае астраха́нскія
Р. астраха́нскага астраха́нскай
астраха́нскае		 астраха́нскага астраха́нскіх
Д. астраха́нскаму астраха́нскай астраха́нскаму астраха́нскім
В. астраха́нскі (неадуш.)
астраха́нскага (адуш.)		 астраха́нскую астраха́нскае астраха́нскія (неадуш.)
астраха́нскіх (адуш.)
Т. астраха́нскім астраха́нскай
астраха́нскаю		 астраха́нскім астраха́нскімі
М. астраха́нскім астраха́нскай астраха́нскім астраха́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

арда́, ‑ы, ДМ ‑дзе; мн. орды, ‑аў; ж.

1. Назва дзяржаўных утварэнняў, якія вылучыліся пасля драблення мангольскай дзяржавы Чынгісхана, а таксама стаўка, месцазнаходжанне яе правіцеляў. Залатая арда. Крымская арда. Астраханская арда. // Назва саюзаў вандроўных плямёнаў.

2. Мангола-татарскае войска, якое ўварвалася ў межы старажытнай Русі. // Пра полчышчы азвярэлых варожых войск. Фашысцкія орды. □ Паўстань, народ, злучы ўсе сілы Супроць тэўтонскае арды, Супроць пачвары тупарылай, Што нішчыць сёлы, гарады! Колас.

3. перан. Шумны і неарганізаваны натоўп, зборышча. Наляцелі скурадзёры — Паны чорнаю ардой. Танк.

[Ад цюрк. ordu — палатка хана.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сельдь ж. селядзе́ц, -дца́ м.; собир. селядцы́, -цо́ў мн.;

астраха́нская сельдь астраха́нскі селядзе́ц, собир. астраха́нскія селядцы́;

◊

как се́льди в бо́чке погов. як селядцы́ ў бо́чцы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

селядзе́ц, -дца́ м. селёдка ж., сельдь ж.;

астраха́нскія ~дцы́ — астраха́нская сельдь;

◊ як селядцо́ў у бо́чцы — как се́льдей в бо́чке;

насі́цца як кот з ~дцо́м — погов. носи́ться как ку́рица с яйцо́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)