астрафі́зіка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. астрафі́зіка
Р. астрафі́зікі
Д. астрафі́зіцы
В. астрафі́зіку
Т. астрафі́зікай
астрафі́зікаю
М. астрафі́зіцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

астрафі́зіка ж. астрофи́зика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

астрафі́зіка, ‑і, ДМ ‑зіцы, ж.

Раздзел астраноміі, які вывучае фізічныя з’явы і хімічныя працэсы ў нябесных целах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астрафі́зік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. астрафі́зік астрафі́зікі
Р. астрафі́зіка астрафі́зікаў
Д. астрафі́зіку астрафі́зікам
В. астрафі́зіка астрафі́зікаў
Т. астрафі́зікам астрафі́зікамі
М. астрафі́зіку астрафі́зіках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

астрофи́зика астрафі́зіка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

астра...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае слову «зорны», напрыклад: астрафізіка, астралогія.

[Ад грэч. astron — зорка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)