астрафі́зік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
астрафі́зік |
астрафі́зікі |
| Р. |
астрафі́зіка |
астрафі́зікаў |
| Д. |
астрафі́зіку |
астрафі́зікам |
| В. |
астрафі́зіка |
астрафі́зікаў |
| Т. |
астрафі́зікам |
астрафі́зікамі |
| М. |
астрафі́зіку |
астрафі́зіках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
астрафі́зік м. астрофи́зик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
астрафі́зік, ‑а, м.
Спецыяліст у галіне астрафізікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
астрофи́зик астрафі́зік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)