астраме́трыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. астраме́трыя
Р. астраме́трыі
Д. астраме́трыі
В. астраме́трыю
Т. астраме́трыяй
астраме́трыяю
М. астраме́трыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

астраме́трыя ж. астроме́трия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

астраме́трыя, ‑і, ж.

Раздзел астраноміі, які займаецца вызначэннем бачнага месцазнаходжання нябесных цел і вымярэннем часу.

[Ад грэч. astron — зорка і metreo — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астроме́трия астраме́трыя, -рыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)