а́стравы бот. а́стровый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

астравы́,

гл. востраў.

а́стравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да астры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́стра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Травяністая дэкаратыўная расліна сямейства складанакветных з буйнымі кветкамі рознай афарбоўкі, звычайна без паху.

|| прым. а́стравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шхе́ры, -аў.

Скалы і невялікія скалістыя астравы каля марскіх берагоў, зрэзаных фіёрдамі.

|| прым. шхе́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брыта́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да Брытаніі. Брытанскія астравы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́стровый бот. а́стравы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Соломо́новы острова́ Саламо́навы астравы́; (государство) Соломо́новы Острова́ Саламо́навы Астравы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шхе́ры, ‑аў; адз. няма.

Спец. Скалістыя астравы побач з моцна зрэзанымі марскімі берагамі; прыбярэжны марскі раён, у склад якога ўваходзяць такія астравы. Здаецца, ці выгляне сонца калі. Ад левага борта скалістыя шхеры, Ад правага — голыя горы ўдалі. Танк.

[Ад швед. skär — скалісты востраў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вирги́нские острова́ Віргі́нскія астравы́;

Вирги́нские брита́нские острова́ Віргі́нскія брыта́нскія астравы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыле́глы, -ая, -ае.

1. Які прылягае да чаго-н., мяжуецца з чым-н.

Прылеглыя астравы.

2. У матэматыцы: які прымыкае; сумежны.

П. вугал.

3. Які сапсаваўся ад доўгага ляжання.

Прылеглая мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)