астматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. астматы́чны астматы́чная астматы́чнае астматы́чныя
Р. астматы́чнага астматы́чнай
астматы́чнае		 астматы́чнага астматы́чных
Д. астматы́чнаму астматы́чнай астматы́чнаму астматы́чным
В. астматы́чны (неадуш.)
астматы́чнага (адуш.)		 астматы́чную астматы́чнае астматы́чныя (неадуш.)
астматы́чных (адуш.)
Т. астматы́чным астматы́чнай
астматы́чнаю		 астматы́чным астматы́чнымі
М. астматы́чным астматы́чнай астматы́чным астматы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

астматы́чны мед. астмати́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

астматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да астмы. Астматычны кашаль. Астматычны бранхіт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́стма, -ы, ж.

Хвароба бронхаў або сэрца, якая праяўляецца прыступамі задышкі.

Бранхіяльная а. (спазмы бронхаў).

|| прым. астматы́чны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

астмати́ческий астматы́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіндро́м, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Комплекс сімптомаў, характэрных для якога-н. захворвання.

Астматычны с.

Болевы с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)