Асташы́ ’рыжыя боты’ (Шн.). Рус. смал., пск. осташи́ ’тс’. Паводле назвы месца вырабу — Осташков Калінінск. вобл. (Даль), утворанай ад уласнага імя Остатка. Баханькоў, Бел.-рус. ізал., 13–15.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Асташа́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Асташа́
Р. Асташы́
Д. Асташы́
В. Асташу́
Т. Асташо́й
Асташо́ю
М. Асташы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)