аста́ткавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аста́ткавы аста́ткавая аста́ткавае аста́ткавыя
Р. аста́ткавага аста́ткавай
аста́ткавае		 аста́ткавага аста́ткавых
Д. аста́ткаваму аста́ткавай аста́ткаваму аста́ткавым
В. аста́ткавы (неадуш.)
аста́ткавага (адуш.)		 аста́ткавую аста́ткавае аста́ткавыя (неадуш.)
аста́ткавых (адуш.)
Т. аста́ткавым аста́ткавай
аста́ткаваю		 аста́ткавым аста́ткавымі
М. аста́ткавым аста́ткавай аста́ткавым аста́ткавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

оста́точный рэ́шткавы, аста́ткавы;

оста́точная деформа́ция тел физ. аста́ткавая дэфарма́цыя цел;

оста́точный при́нцип распределе́ния рэ́шткавы (аста́ткавы) пры́нцып размеркава́ння.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)