асталё́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асталё́ўваюся асталё́ўваемся
2-я ас. асталё́ўваешся асталё́ўваецеся
3-я ас. асталё́ўваецца асталё́ўваюцца
Прошлы час
м. асталё́ўваўся асталё́ўваліся
ж. асталё́ўвалася
н. асталё́ўвалася
Загадны лад
2-я ас. асталё́ўвайся асталё́ўвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час асталё́ўваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асталёўвацца несов., разг. (устраиваться) обосно́вываться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асталёўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да асталявацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асталява́цца, -лю́юся, -лю́ешся, -лю́ецца; -лю́йся; зак. (разм.).

Пасяліцца, трывала ўладкавацца, аб’жыцца дзе-н.

А. на новым месцы.

|| незак. асталёўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абы́клы, ‑ая, ‑ае.

Заўсёдны, звыклы. Зноў пачаў асталёўвацца.. абыклы рух жыцця. Чорны. Ён жа [Чорны] адкладаў убок сваё, траціў час, парушаў абыклы распарадак. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обосно́вываться

1. разг. асталёўвацца; ата́барвацца; см. обоснова́ться;

2. страд. абгрунто́ўвацца; см. обосно́вывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)