аспіра́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аспіра́т |
аспіра́ты |
| Р. |
аспіра́та |
аспіра́таў |
| Д. |
аспіра́ту |
аспіра́там |
| В. |
аспіра́т |
аспіра́ты |
| Т. |
аспіра́там |
аспіра́тамі |
| М. |
аспіра́це |
аспіра́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аспира́т лингв. аспіра́т, -та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аспіра́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аспіра́та |
аспіра́ты |
| Р. |
аспіра́ты |
аспіра́т |
| Д. |
аспіра́це |
аспіра́там |
| В. |
аспіра́ту |
аспіра́ты |
| Т. |
аспіра́тай аспіра́таю |
аспіра́тамі |
| М. |
аспіра́це |
аспіра́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)