асо́бісты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асо́бісты |
асо́бістая |
асо́бістае |
асо́бістыя |
| Р. |
асо́бістага |
асо́бістай асо́бістае |
асо́бістага |
асо́бістых |
| Д. |
асо́бістаму |
асо́бістай |
асо́бістаму |
асо́бістым |
| В. |
асо́бісты (неадуш.) асо́бістага (адуш.) |
асо́бістую |
асо́бістае |
асо́бістыя (неадуш.) асо́бістых (адуш.) |
| Т. |
асо́бістым |
асо́бістай асо́бістаю |
асо́бістым |
асо́бістымі |
| М. |
асо́бістым |
асо́бістай |
асо́бістым |
асо́бістых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
асо́бісты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асо́бісты |
асо́бістая |
асо́бістае |
асо́бістыя |
| Р. |
асо́бістага |
асо́бістай асо́бістае |
асо́бістага |
асо́бістых |
| Д. |
асо́бістаму |
асо́бістай |
асо́бістаму |
асо́бістым |
| В. |
асо́бісты (неадуш.) асо́бістага (адуш.) |
асо́бістую |
асо́бістае |
асо́бістыя (неадуш.) асо́бістых (адуш.) |
| Т. |
асо́бістым |
асо́бістай асо́бістаю |
асо́бістым |
асо́бістымі |
| М. |
асо́бістым |
асо́бістай |
асо́бістым |
асо́бістых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)