Verbum

анлайнавы слоўнік

асна́стка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асна́стка, -і, ДМ -тцы, ж.

1. гл. аснасціць.

2. Снасці, прылады, якімі абсталявана судна, такелаж.

Карабельная а.

3. Тое, што і аснашчэнне (спец.).

А. станкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асна́стка ж., в разн. знач. осна́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асна́стка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Тое, што і аснашчэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аснасці́ць, -а́шчу, -а́сціш, -а́сціць; -а́шчаны; зак., што.

1. Абсталяваць снасцямі.

А. судна.

2. перан. Забяспечыць усімі неабходнымі тэхнічнымі сродкамі.

А. народную гаспадарку.

|| незак. аснашча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і асна́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. аснашчэ́нне, -я, н. і (спец.) асна́стка, -і, ДМ -тцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

осна́стка в разн. знач. асна́стка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асна́шчанне, ‑я, н.

Снасці, прылады, якімі што‑н. забяспечваецца; аснастка. Аснашчанне рыбалавецкага судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́перны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адпосіны да капера (у 1 знач.). Каперная аснастка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гале́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да галеры, галер. Галерная аснастка. Галерны флот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)