аснава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аснава́ны аснава́ная аснава́нае аснава́ныя
Р. аснава́нага аснава́най
аснава́нае		 аснава́нага аснава́ных
Д. аснава́наму аснава́най аснава́наму аснава́ным
В. аснава́ны (неадуш.)
аснава́нага (адуш.)		 аснава́ную аснава́нае аснава́ныя (неадуш.)
аснава́ных (адуш.)
Т. аснава́ным аснава́най
аснава́наю		 аснава́ным аснава́нымі
М. аснава́ным аснава́най аснава́ным аснава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аснава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аснава́ны аснава́ная аснава́нае аснава́ныя
Р. аснава́нага аснава́най
аснава́нае		 аснава́нага аснава́ных
Д. аснава́наму аснава́най аснава́наму аснава́ным
В. аснава́ны (неадуш.)
аснава́нага (адуш.)		 аснава́ную аснава́нае аснава́ныя (неадуш.)
аснава́ных (адуш.)
Т. аснава́ным аснава́най
аснава́наю		 аснава́ным аснава́нымі
М. аснава́ным аснава́най аснава́ным аснава́ных

Кароткая форма: аснава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аснава́ны

1. текст. с натя́нутой осно́вой;

2. плотн. зало́женный;

3. перен. осно́ванный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аснава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аснаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асно́ваны, см. аснава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)