асмяя́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асмяя́ны |
асмяя́ная |
асмяя́нае |
асмяя́ныя |
| Р. |
асмяя́нага |
асмяя́най асмяя́нае |
асмяя́нага |
асмяя́ных |
| Д. |
асмяя́наму |
асмяя́най |
асмяя́наму |
асмяя́ным |
| В. |
асмяя́ны (неадуш.) асмяя́нага (адуш.) |
асмяя́ную |
асмяя́нае |
асмяя́ныя (неадуш.) асмяя́ных (адуш.) |
| Т. |
асмяя́ным |
асмяя́най асмяя́наю |
асмяя́ным |
асмяя́нымі |
| М. |
асмяя́ным |
асмяя́най |
асмяя́ным |
асмяя́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
асмяя́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асмяя́ны |
асмяя́ная |
асмяя́нае |
асмяя́ныя |
| Р. |
асмяя́нага |
асмяя́най асмяя́нае |
асмяя́нага |
асмяя́ных |
| Д. |
асмяя́наму |
асмяя́най |
асмяя́наму |
асмяя́ным |
| В. |
асмяя́ны (неадуш.) асмяя́нага (адуш.) |
асмяя́ную |
асмяя́нае |
асмяя́ныя (неадуш.) асмяя́ных (адуш.) |
| Т. |
асмяя́ным |
асмяя́най асмяя́наю |
асмяя́ным |
асмяя́нымі |
| М. |
асмяя́ным |
асмяя́най |
асмяя́ным |
асмяя́ных |
Кароткая форма: асмяя́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
асмяя́ны осме́янный, вы́смеянный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асмяя́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад асмяяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
осме́янный абсмяя́ны, абсме́яны, асмяя́ны, асме́яны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)