асме́львацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асме́льваюся асме́льваемся
2-я ас. асме́льваешся асме́льваецеся
3-я ас. асме́льваецца асме́льваюцца
Прошлы час
м. асме́льваўся асме́льваліся
ж. асме́львалася
н. асме́львалася
Загадны лад
2-я ас. асме́львайся асме́львайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час асме́льваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асме́львацца несов. осме́ливаться, отва́живаться; сметь, дерза́ть; реша́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асме́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да асмеліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асме́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; -лься; зак., на што і з інф.

Адважыцца што-н. зрабіць, сказаць і пад.

А. на рашучы ўчынак.

А. сказаць.

|| незак. асме́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

осме́ливаться несов. асме́львацца, адва́жвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отва́живаться​II несов. (к отва́житься) адва́жвацца, асме́львацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адва́жвацца

‘асмельвацца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адва́жваюся адва́жваемся
2-я ас. адва́жваешся адва́жваецеся
3-я ас. адва́жваецца адва́жваюцца
Прошлы час
м. адва́жваўся адва́жваліся
ж. адва́жвалася
н. адва́жвалася
Загадны лад
2-я ас. адва́жвайся адва́жвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час адва́жваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

отча́иваться несов.

1. тра́ціць надзе́ю, адча́йвацца;

2. (решаться) разг. адча́йвацца, адва́жвацца, асме́львацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; незак.

1. Вызначаць сваю вагу шляхам узважвання.

2. Разм. Праяўляць жаданне, намервацца зрабіць што‑н. Былі моманты, калі Саўка важыўся вярнуцца назад, каб расказаць Цімоху ўсю праўду. Колас.

3. Абл. Адважвацца, асмельвацца. [Марына Паўлаўна] заўважыла, што стары хоча запытаць нешта, ды не важыцца. Зарэцкі.

4. Зал. да важыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

реша́ться

1. (принимать решение) выраша́ць, наду́мваць, наду́мвацца;

2. (отваживаться) адва́жвацца, асме́львацца;

не реша́ться на что́-л. не адва́жвацца (не асме́львацца) на што-не́будзь;

3. (окончательно определяться) выраша́цца;

4. (лишаться чего-л., терять что-л.) прост. тра́ціць, губля́ць; см. реши́ться;

5. страд. раша́цца; выраша́цца; канча́цца; см. реша́ть​ 1—3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)