асма́лены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асма́лены |
асма́леная |
асма́ленае |
асма́леныя |
| Р. |
асма́ленага |
асма́ленай асма́ленае |
асма́ленага |
асма́леных |
| Д. |
асма́ленаму |
асма́ленай |
асма́ленаму |
асма́леным |
| В. |
асма́лены (неадуш.) асма́ленага (адуш.) |
асма́леную |
асма́ленае |
асма́леныя (неадуш.) асма́леных (адуш.) |
| Т. |
асма́леным |
асма́ленай асма́ленаю |
асма́леным |
асма́ленымі |
| М. |
асма́леным |
асма́ленай |
асма́леным |
асма́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асма́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асма́лены |
асма́леная |
асма́ленае |
асма́леныя |
| Р. |
асма́ленага |
асма́ленай асма́ленае |
асма́ленага |
асма́леных |
| Д. |
асма́ленаму |
асма́ленай |
асма́ленаму |
асма́леным |
| В. |
асма́лены (неадуш.) асма́ленага (адуш.) |
асма́леную |
асма́ленае |
асма́леныя (неадуш.) асма́леных (адуш.) |
| Т. |
асма́леным |
асма́ленай асма́ленаю |
асма́леным |
асма́ленымі |
| М. |
асма́леным |
асма́ленай |
асма́леным |
асма́леных |
Кароткая форма: асма́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асма́лены
1. прич. опалённый;
2. прил. обу́гленный;
1, 2 см. асмалі́ць I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асма́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад асмаліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абсма́лены, см. асма́лены
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обу́глившийся прил. асма́лены, апа́лены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обу́гленный асма́лены, мног. паасма́льваны, апа́лены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
палённый прич. сма́лены, абсма́лены, асма́лены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Асмо́лак ’тоўстая жэрдка, да якой прымацоўваюцца кроквы’ (Жд.). Кандэнсавана з асмоленая жэрдка, асмалены друк, шост.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
палёный прил. сма́лены, абсма́лены, асма́лены;
палёная ту́ша абсма́леная (асма́леная) ту́ша.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)