аслі́знуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; аслі́з, -зла; зак. (разм.).

Пакрыцца сліззю; стаць коўзкім.

Дарога аслізла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аслі́знуць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. аслі́зне аслі́знуць
Прошлы час
м. аслі́з
аслі́знуў		 аслі́злі
аслі́знулі
ж. аслі́зла
аслі́знула
н. аслі́зла
аслі́знула

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аслі́знуць сов., разг. осли́знуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аслі́знуць, ‑не; зак.

Разм. Пакрыцца сліззю; стаць коўзкім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

осли́знуть сов., разг. аслі́знуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыслю́знуць ’аслізнуць’ (шальч., Сл. ПЗБ). Да слюз (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)