аслу́хаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

Тое, што і абслухаць.

Урач уважліва аслухаў хворага.

|| незак. аслу́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аслу́хаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аслу́хаю аслу́хаем
2-я ас. аслу́хаеш аслу́хаеце
3-я ас. аслу́хае аслу́хаюць
Прошлы час
м. аслу́хаў аслу́халі
ж. аслу́хала
н. аслу́хала
Загадны лад
2-я ас. аслу́хай аслу́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час аслу́хаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аслу́хаць сов., мед., см. абслу́хаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аслу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і абслухаць. [Шафёр:] — Мы раздзелі малога, урач агледзеў яго, аслухаў. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аслу́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аслухаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ослу́шать сов., разг. вы́слухаць, абслу́хаць, аслу́хаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)