аслані́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асланю́ |
асло́нім |
| 2-я ас. |
асло́ніш |
асло́ніце |
| 3-я ас. |
асло́ніць |
асло́няць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
аслані́ў |
аслані́лі |
| ж. |
аслані́ла |
| н. |
аслані́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
аслані́ |
аслані́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
аслані́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аслані́ць, асланю, аслоніш, аслоніць; зак., каго-што.
Разм. Ахінуць, акружыць, засланіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асланя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да асланіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асло́нены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад асланіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Асло́на ’ахова’ (Яруш.). Улічваючы рэдкасць ужывання слова, хутчэй з польск. osłona ’тс’, чым непасрэдна ад асланяць (Нас.: ослоняць), асланіць. Гл. засланяць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)