асла́бнуць гл. слабнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асла́бнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асла́бну асла́бнем
2-я ас. асла́бнеш асла́бнеце
3-я ас. асла́бне асла́бнуць
Прошлы час
м. асла́б асла́блі
ж. асла́бла
н. асла́бла
Дзеепрыслоўе
прош. час асла́бшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асла́бнуць сов. осла́бнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асла́бнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. аслаб, ‑ла; зак.

Разм.

1. Тое, што і аслабець.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць менш нацягнутым, тугім. Бабуля ляжыць галавой на покуце, нізка над вачыма абвязаная хусткай, якая аслабла і аб’ехала на вочы. Брыль.

•••

Аслаблі гайкі ў каго гл. гайка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сла́бнуць, -ну, -неш, -не; слаб, -бла; -ні; незак.

Тое, што і слабець.

Без сну чалавек слабне.

|| зак. асла́бнуць, -ну, -неш, -не; асла́б, -бла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паслабе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Стаць слабейшым.

П. здароўем.

2. Аслабнуць — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расшрубава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -бу́ецца; зак.

Аслабнуць у змацаваннях, расхістацца (пра сашрубаванае).

|| незак. расшрубо́ўвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмата́цца, ‑аецца; зак.

Размотваючыся, аслабнуць або аддзяліцца. Вяроўка адматалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасла́бнуць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -не; -нем, -неце, -нуць; пасла́б, -бла; зак.

Аслабнуць — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

Вяроўкі паслаблі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмя́кнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -мя́к, -кла; зак.

1. Стаць мякчэйшым ад вільгаці, размякнуць.

Скуры адмяклі.

2. Аслабнуць, адваліцца.

Мароз адмяк.

|| незак. адмяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)