аскраба́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. аскраба́нне
Р. аскраба́ння
Д. аскраба́нню
В. аскраба́нне
Т. аскраба́ннем
М. аскраба́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аскраба́нне ср. оска́бливание; очи́стка ж.; см. аскраба́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аскраба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аскрабаць — аскрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абскраба́нне ср., см. аскраба́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обска́бливание аскраба́нне, -ння ср., абскраба́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

очище́ние

1. ачышчэ́нне, -ння ср.;

2. абіра́нне, -ння ср.; аскраба́нне, -ння ср.; см. очища́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

очи́стка ж.

1. в разн. знач. ачы́стка, -кі ж.;

2. (снимание кожуры) абіра́нне, -ння ср.; (с моркови и т. п. — ещё) аскраба́нне, -ння ср.;

◊

для очи́стки со́вести для ўла́снага заспакае́ння, для ачы́сткі сумле́ння;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)