аскаро́міцца гл. скароміцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аскаро́міцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аскаро́млюся аскаро́мімся
2-я ас. аскаро́мішся аскаро́міцеся
3-я ас. аскаро́міцца аскаро́мяцца
Прошлы час
м. аскаро́міўся аскаро́міліся
ж. аскаро́мілася
н. аскаро́мілася
Загадны лад
2-я ас. аскаро́мся аскаро́мцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час аскаро́міўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аскаро́міцца сов. оскоро́миться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аскаро́міцца, ‑млюся, ‑мішся, ‑міцца; зак.

Уст. разм. Пачаць есці скаромнае пасля посту або парушыць пост, з’еўшы скаромнае. У нас жа ў хлеўчуку вёўся сякі-такі парсюк, бацька яго наважыў адгадаваць, каб хоць было чым аскароміцца на вялікдзень. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скаро́міцца, -млюся, -мішся, -міцца; незак. (разм.).

Есці ў пост скаромную ежу.

|| зак. аскаро́міцца, -млюся, -мішся, -міцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оскоро́миться аскаро́міцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)