асемяня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асемяня́ю асемяня́ем
2-я ас. асемяня́еш асемяня́еце
3-я ас. асемяня́е асемяня́юць
Прошлы час
м. асемяня́ў асемяня́лі
ж. асемяня́ла
н. асемяня́ла
Загадны лад
2-я ас. асемяня́й асемяня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час асемяня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асемяня́ць несов., спец. осеменя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асемяня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да асемяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асемяні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -меніце́, -мяна́ць; -мянёны; зак., каго-што (спец.).

Штучна апладніць.

|| незак. асемяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. асемяне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

осеменя́ть несов. асемяня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асемяня́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да асемяняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсемяня́ць несов., спец., см. асемяня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асемяні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асемяню́ асемяні́м
2-я ас. асемяні́ш асеменіце́
3-я ас. асемяні́ць асемяня́ць
Прошлы час
м. асемяні́ў асемяні́лі
ж. асемяні́ла
н. асемяні́ла
Загадны лад
2-я ас. асемяні́ асемяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час асемяні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асемяне́нне, ‑я, н.

1. Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. асемяняць — асемяніць.

2. Збліжэнне мужчынскай і жаночай палявых клетак, якое папярэднічае апладненню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)