асвяжа́льны, -ая, -ае.

Які асвяжае.

А. вецер.

А. халадок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асвяжа́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвяжа́льны асвяжа́льная асвяжа́льнае асвяжа́льныя
Р. асвяжа́льнага асвяжа́льнай
асвяжа́льнае		 асвяжа́льнага асвяжа́льных
Д. асвяжа́льнаму асвяжа́льнай асвяжа́льнаму асвяжа́льным
В. асвяжа́льны (неадуш.)
асвяжа́льнага (адуш.)		 асвяжа́льную асвяжа́льнае асвяжа́льныя (неадуш.)
асвяжа́льных (адуш.)
Т. асвяжа́льным асвяжа́льнай
асвяжа́льнаю		 асвяжа́льным асвяжа́льнымі
М. асвяжа́льным асвяжа́льнай асвяжа́льным асвяжа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асвяжа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвяжа́льны асвяжа́льная асвяжа́льнае асвяжа́льныя
Р. асвяжа́льнага асвяжа́льнай
асвяжа́льнае		 асвяжа́льнага асвяжа́льных
Д. асвяжа́льнаму асвяжа́льнай асвяжа́льнаму асвяжа́льным
В. асвяжа́льны (неадуш.)
асвяжа́льнага (адуш.)		 асвяжа́льную асвяжа́льнае асвяжа́льныя (неадуш.)
асвяжа́льных (адуш.)
Т. асвяжа́льным асвяжа́льнай
асвяжа́льнаю		 асвяжа́льным асвяжа́льнымі
М. асвяжа́льным асвяжа́льнай асвяжа́льным асвяжа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асвяжа́льны освежи́тельный, освежа́ющий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асвяжа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прыносіць, дае асвяжэнне. Удзень.. [мянтуз], як правіла, спіць дзе-небудзь у нары пад берагам, пад карчамі і каменнямі, дзе нават у самы поўдзень стаіць паўзмрок і такі прыемны для яго асвяжальны халадок. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

освежи́тельный асвяжа́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крушо́н, ‑у, м.

Асвяжальны фруктовы напітак.

[Ад фр. cruchon — маленькі гарлач.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адэкало́н, ‑у, м.

Спіртавы раствор розных пахучых рэчываў, вядомы як асвяжальны гігіенічны сродак. Асвяжыцца адэкалонам.

[Фр. eau de Cologne — «кёльнская вада».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прахало́дны, ‑ая, ‑ае.

Умерана халодны, асвяжальны. І вецер б’е ў твар — прахалодны, чысты і духмяны, як віно. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыві́льны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які жывіць, падтрымлівае жыццядзейнасць. Жывільнае карэнне. Жывільныя рэчывы. // перан. Жыватворны, асвяжальны. [Зямля] ўліла ў .. [Рыгораву] істоту жывільны сок, струмень бадзёрасці. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)