Verbum

анлайнавы слоўнік

асво́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асво́йваць несов. осва́ивать;

а. во́пыт перадавіко́ў — осва́ивать о́пыт передовико́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асво́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да асвоіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асво́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.

Авалодаць, навучыцца карыстацца чым-н. і пад.

А. выпуск новай прадукцыі.

|| незак. асво́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. асвае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

осва́ивать несов. асво́йваць;

осва́ивать о́пыт передовико́в асво́йваць во́пыт перадавіко́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асво́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асвойваць — асвоіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асво́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да асвоіцца.

2. Зал. да асвойваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аперцыпі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Асвоіць (асвойваць) на аснове папярэдняга вопыту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асво́йтваць

‘асвойваць што-небудзь, адаптаваць каго-небудзь да чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)