асве́чваць гл. асвяціць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асве́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асве́чваю асве́чваем
2-я ас. асве́чваеш асве́чваеце
3-я ас. асве́чвае асве́чваюць
Прошлы час
м. асве́чваў асве́чвалі
ж. асве́чвала
н. асве́чвала
Загадны лад
2-я ас. асве́чвай асве́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час асве́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асве́чваць несов., прям., перен. освеща́ть; озаря́ть; см. асвяці́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асве́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да асвяціць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асвяці́ць¹, асвячу́, асве́ціш, асве́ціць; асве́чаны; зак., каго-што.

Зрабіць светлым, напоўніць святлом.

Фары асвяцілі дарогу.

|| незак. асве́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.) і асвятля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. асвятле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асве́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да асвяціцца.

2. Зал. да асвечваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

озаря́ть несов., прям., перен. азара́ць, асве́чваць; см. озари́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асве́чвацца несов., возвр., страд. освеща́ться; озаря́ться; см. асвяці́цца, асве́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асвятляць, асвечваць; азараць, залаціць (паэт.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)