асве́чаны, -ая, -ае.

Адукаваны, развіты, культурны.

А. чалавек.

|| наз. асве́чанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асве́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асве́чаны асве́чаная асве́чанае асве́чаныя
Р. асве́чанага асве́чанай
асве́чанае		 асве́чанага асве́чаных
Д. асве́чанаму асве́чанай асве́чанаму асве́чаным
В. асве́чаны (неадуш.)
асве́чанага (адуш.)		 асве́чаную асве́чанае асве́чаныя (неадуш.)
асве́чаных (адуш.)
Т. асве́чаным асве́чанай
асве́чанаю		 асве́чаным асве́чанымі
М. асве́чаным асве́чанай асве́чаным асве́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асве́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асве́чаны асве́чаная асве́чанае асве́чаныя
Р. асве́чанага асве́чанай
асве́чанае		 асве́чанага асве́чаных
Д. асве́чанаму асве́чанай асве́чанаму асве́чаным
В. асве́чаны (неадуш.)
асве́чанага (адуш.)		 асве́чаную асве́чанае асве́чаныя (неадуш.)
асве́чаных (адуш.)
Т. асве́чаным асве́чанай
асве́чанаю		 асве́чаным асве́чанымі
М. асве́чаным асве́чанай асве́чаным асве́чаных

Кароткая форма: асве́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асве́чаны I (образованный) просвещённый;

а. чалаве́к — просвещённый челове́к;

◊ ~ная ду́мка — просвещённое мне́ние;

а. ро́зум — просвещённый ум

асве́чаны II прям., перен. освещённый; озарённый; см. асвяці́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асве́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асвяціць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

озарённый азо́раны, асве́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

освещённый асве́чаны, асве́тлены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осия́нный азо́раны, асве́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асвяці́ць¹, асвячу́, асве́ціш, асве́ціць; асве́чаны; зак., каго-што.

Зрабіць светлым, напоўніць святлом.

Фары асвяцілі дарогу.

|| незак. асве́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.) і асвятля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. асвятле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

просвещённый асве́чаны; (образованный) адукава́ны; (культурный) культу́рны;

просвещённый челове́к адукава́ны (культу́рны) чалаве́к;

просвещённое мне́ние дасве́дчаная ду́мка;

просвещённый абсолюти́зм ист. асве́тны абсалюты́зм;

просвещённый ум асве́чаны ро́зум;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)