асве́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. асве́та
Р. асве́ты
Д. асве́це
В. асве́ту
Т. асве́тай
асве́таю
М. асве́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асве́тны, -ая, -ае (кніжн.).

Які служыць асвеце, пашырае асвету.

Асветныя ўстановы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асве́тны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць асвеце. Асветныя ўстановы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палітрабо́та, ‑ы, ДМ ‑боце, ж.

Работа па палітычнай асвеце і выхавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)