аса́да
‘аблога; сядзіба’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аса́да |
аса́ды |
| Р. |
аса́ды |
аса́д |
| Д. |
аса́дзе |
аса́дам |
| В. |
аса́ду |
аса́ды |
| Т. |
аса́дай аса́даю |
аса́дамі |
| М. |
аса́дзе |
аса́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аса́да
‘да асаджваць; дзяржанне; рамка; шуфляда’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аса́да |
аса́ды |
| Р. |
аса́ды |
аса́д |
| Д. |
аса́дзе |
аса́дам |
| В. |
аса́ду |
аса́ды |
| Т. |
аса́дай аса́даю |
аса́дамі |
| М. |
аса́дзе |
аса́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)