асаве́лы, -ая, -ае (разм.).

Напаўсонны, расслаблены, напаўпрытомны.

Асавелыя вочы.

|| наз. асаве́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асаве́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асаве́лы асаве́лая асаве́лае асаве́лыя
Р. асаве́лага асаве́лай
асаве́лае		 асаве́лага асаве́лых
Д. асаве́ламу асаве́лай асаве́ламу асаве́лым
В. асаве́лы (неадуш.)
асаве́лага (адуш.)		 асаве́лую асаве́лае асаве́лыя (неадуш.)
асаве́лых (адуш.)
Т. асаве́лым асаве́лай
асаве́лаю		 асаве́лым асаве́лымі
М. асаве́лым асаве́лай асаве́лым асаве́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асаве́лы разг. осове́лый, осолове́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асаве́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і асалавелы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асалаве́лы, -ая, -ае.

Тое, што і асавелы.

|| наз. асалаве́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

осове́лый асаве́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осолове́лый асаве́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асалаве́лы, см. асаве́лы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соло́вый​II прост.

1. (мутный, посовелый — о глазах) асалаве́лы, асаве́лы, пасаве́лы;

2. (вялый, сонный — о человеке) асалаве́лы; асаве́лы, вя́лы, со́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)