арэ́хавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
арэ́хавы |
арэ́хавая |
арэ́хавае |
арэ́хавыя |
| Р. |
арэ́хавага |
арэ́хавай арэ́хавае |
арэ́хавага |
арэ́хавых |
| Д. |
арэ́хаваму |
арэ́хавай |
арэ́хаваму |
арэ́хавым |
| В. |
арэ́хавы (неадуш.) арэ́хавага (адуш.) |
арэ́хавую |
арэ́хавае |
арэ́хавыя (неадуш.) арэ́хавых (адуш.) |
| Т. |
арэ́хавым |
арэ́хавай арэ́хаваю |
арэ́хавым |
арэ́хавымі |
| М. |
арэ́хавым |
арэ́хавай |
арэ́хавым |
арэ́хавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цапі́льна, -а, мн. -ы, -аў, н.
Дзяржанне цэпа ў выглядзе доўгай палкі, да якой прывязваецца біч.
Арэхавае ц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вудзі́льна, -а, мн. -ы, -аў, н.
Частка вуды — доўгая гнуткая палка, да якой прымацоўваецца лёска.
Арэхавае в.
|| прым. вудзі́льневы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вудзі́льна, ‑а, н.
Частка вуды, спінінга ў выглядзе тонкага гнуткага прута, да якога прымацоўваецца лёска. Арэхавае, бамбукавае вудзільна. Спінінгавае вудзільна. □ Ладымер паграсае ў руцэ вуду, як бы спрабуе, ці гнуткае вудзільна. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арэ́шнік, ‑у, м.
Арэхавае кустоўе; ляшчыннік. Пышна спляталіся па адхонах балотнага вострава густыя параснікі малінніку, арэшніку, маладога бярэзніку і дубняку. Лынькоў. Ці ж можна словамі перадаць, як Даніла падбіраў клён, бярозу, дуб, асіну на цабэркі, вёдры, начоўкі і лыжкі, арэшнік на абручы з сваіх лепшых запасаў. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арэ́хавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да арэха. Арэхавая шкарлупіна. Арэхавы куст. Арэхавае дрэва. // Прыгатаваны з арэхамі, з арэхаў. Арэхавая мука. Арэхавы торт.
2. Зроблены з драўніны арэха. Арэхавая мэбля. □ Маёр і Жарыкаў трапілі ў невялікую залу: пасярэдзіне стаяў круглы стол, накрыты белай сурвэткай, арэхавы стары буфет займаў ледзь не палову пакоя. Асіпенка.
3. у знач. наз. арэ́хавыя, ‑ых. Сямейства раслін, да якога адносяцца ляшчына, грэцкі арэх, пекан і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)